Ooit dacht ik dat een creatieve openingszin hét middel was om op te vallen met mijn sollicitatiebrief. Je trekt de aandacht en belandt bovenop de stapel. Maar is dat ook zo?
Websites over sollicitatiebrieven staan vol met creatieve openingszinnen. Sommige websites noemen bijna alles creatief zolang je je brief niet begint met: “Naar aanleiding van uw vacature solliciteer ik” of “Hierbij solliciteer ik…” Daartussen vind je ook de echt creatieve openingen.
Een paar bijzondere of soms jeukende voorbeelden, gevonden op verschillende websites:
“Ik stond voor me uit te staren op het perron, wachtend op de trein naar huis. Kantoorwerk is eigenlijk niets voor mij, maar wat wil ik dan wel? Toen de trein met veel herrie het station binnen kwam denderen, wist ik het: ik wil solliciteren bij de NS!”
“Ik hoor het u haast denken: ‘Hè hè, eindelijk een sollicitatiebrief met een creatieve openingszin.’ Dat klopt, want als reclamemaker zorg er altijd voor dat mijn boodschap overkomt.”
“Heeft u ook zo genoten van Max Verstappen gisteren? Na deze briljante race kreeg ik weer de kriebels om aan auto’s te sleutelen. Vandaar dat ik reageer op uw vacature.”
“Elke keer als ik boodschappen ga doen, denk ik als eerste aan Albert Heijn. Het zou fantastisch zijn om nu ook voor Ahold te werken.”
“Bent u in uw bedrijf op zoek naar een frisse wind?”
“Net als elke Nederlander is er slechts één pretpark in Nederland die elke keer weer tot mijn verbeelding spreekt: De Efteling. (ook nog eens vol met fouten en niet echt prettig leesbaar, deze schrijver wilde te graag creatief zijn)
Deze openingszinnen trekken zeker de aandacht. Maar de vraag is of ze ook het gewenste effect bereiken. Stel, je hebt een heel goede gekozen. Dan zou je er bij de lezer uit kunnen springen. Het probleem is: je kent de lezer niet. Hoe weet je dan of je dat effect bereikt?
Misschien denkt de lezer wel dit:
Wat heeft dat ermee te maken?
Bla, bla, bla…
Nou, dat is wel wat overdreven!
Wat een lolbroek!
Dat is wel erg persoonlijk of direct!
Waarom denk je dat ik zo denk?
Als je pech hebt, bereik je dus helemaal niet wat je voor ogen hebt. De lezer gaat met gefronste wenkbrauwen door naar de rest van je brief. De gedachte kan blijven hangen dat jij een lolbroek bent en hij niet weet wat hij aan je heeft.
De opening
Het beste kun je gewoon kort vertellen waarom je een brief schrijft. Dat is dus heel simpel: je wilt solliciteren. Je kunt altijd verwijzen naar de vacature of een gesprek dat je eerder had met de lezer. Vermijd voor de hand liggende clichés, maar ga niet verder dan dat.
Natuurlijk kun je altijd nog persoonlijke noot toevoegen in de eerste alinea, maar pas dus op of je niet de plank misslaat zoals hierboven. Je overtuigt de lezer met het middengedeelte. Het kan zomaar dat de lezer je brief alleen maar scant. Dan leest hij de eerste alinea amper. Besteed dus vooral je aandacht aan een goede opbouw en het scanbaar maken van je brief.
De afsluiting
Ook bij de afsluiting wil je gefronste wenkbrauwen voorkomen. Laat dus een grappige afsluiting maar achterwege. Om je lezer te overtuigen om je uit te nodigen voor een gesprek, heb je de afsluiting niet meer nodig. Als het goed is, ben je al overtuigend genoeg in het middengedeelte van je brief. Daarom: sluit gewoon kort af.
Nog een laatste tip. Ik schreef jaren terug zelf ook nog wel eens: “Mijn sollicitatie licht ik graag toe in een persoonlijk gesprek, waarvoor ik een uitnodiging hoop te ontvangen.” Deze zin is zeker niet overdreven creatief, maar er is iets anders aan de hand. Het tweede deel van de zin komt onzeker over. Het is nergens voor nodig om dit toe te voegen. Na het woord gesprek kan gewoon een punt. Niet origineel, wel functioneel.
Behalve jeukende openingen en afsluitingen, zijn er ook nog andere jeukwoorden in sollicitatiebrieven.
Afbeelding van Senjin Pojskić via Pixabay
Meer lezen over solliciteren?